W założeniach konkursu wymagano, by projektowany obiekt zapewnił wysoce elastyczną przestrzeń widowiskową, zdolną do wpisania się w historyczne ogrody parkowe, które stanowią topograficzny i wizualny podział między Starym i Nowym Miastem.

Odpowiedzią na kontekst dziedzictwa i charakter miejsca jest subtelna, falista konstrukcja, która odzwierciedla otaczającą topografię, kontrastując z tradycyjną formą zabudowy miasta przy jednoczesnym zachowaniu istniejącej zielonej przestrzeni dostępnej dla publiczności.

Forma budynku osadzona w krajobrazie płynnie łączy się z proponowanym zazielenieniem dawnego betonowego amfiteatru. Strategia ta ma na celu większą integrację parku z miastem i zachęcenie do korzystania z niego. Połączenia z parkiem zostały poprawione poprzez umieszczenie ośrodka dla zwiedzających pod poszerzoną główną aleją parkową, zapewniając tym samym wygodny i łatwy dostęp do jego funkcji.

Sam obiekt został zaprojektowany tak, aby był elastyczny funkcjonalnie, umożliwiając organizację zarówno kameralnych wydarzeń dla kilkuset osób jak i imprezy dla kilkutysięcznej publiczności.

Projekt zrealizowany we współpracy z Flanagan Lawrence w Londynie.