Projekt obejmował rozbudowę zabytkowego budynku z 1958 roku o nową salę kameralną na 350 miejsc, foyer, restaurację, sale prób, biura, magazyny i podziemny parking na 100 miejsc. Zakres prac obejmował również renowacje wszystkich przestrzeni w istniejącym budynku, w tym głównej sali koncertowej na 900 miejsc z zachowaniem jej unikalnych właściwości akustycznych.

Założoną strategią projektową było, aby nowy budynek kontrastował przestrzennie i formalnie z istniejącą architekturą z okresu realnego socjalizmu i stał się demokratyczną przestrzenią publiczną: otwartą, przejrzystą, interaktywną i ogólnodostępną.

Propozycja rozbudowy została pomyślana jako formalny kontrast do charakteru istniejącego neoklasycystycznego budynku z jego niedostępną wizualnie z zewnątrz główną salą koncertową oraz wizualnie ograniczonymi połączeniami z otaczającym parkiem.

Przyjętym założeniem dla bryły rozbudowywanego budynku była lekka, otwarta forma, która otacza przypominającą bęben salę kameralną z naturalnym doświetleniem i doskonałymi parametrami akustycznymi. Przestrzenie do prób i magazyny zostały zaprojektowane na niższych poziomach, umożliwiając połączenie z istniejącym budynkiem, zapewniając optymalną komunikację oraz poprawiając jego funkcjonalność. Pomieszczenia usługowe i parking podziemny zostały umieszczone w piwnicach.

Projekt zrealizowany we współpracy z Flanagan Lawrence w Londynie.